کابل، افغانستان: در دسمبر 1993 مجمع عمومی سازمان ملل – بنا به پیشنهاد بخش فرهنگی این سازمان(یونسکو)- روز سوم می را به عنوان روز بین المللی آزادی مطبوعات نام گذاری کرد.به نقل از وبسایت سازمان ملل، هدف از نام گذاری این روز این است تا در قدم اول از اساسات اصول آزادی مطبوعات یاد آوری و تجلیل گردد و همچنان فرصتی باشد تا وضعیت آزادی بیان در سراسر جهان مورد ارزیابی قرار گیرد. در کنار اینها ، از استقلال رسانه ها دفاع شود و یاد و خاطره خبرنگارانی که جان شان را در هنگام انجام وظیفه از دست داده اند؛ زنده گردد.
اهمیت چنین روزهایی برای کشورهای در حال توسعه و یا کشورهایی که در مرحله گذار به دموکراسی هستند میتواند بسا بیشتر از سایر کشور های جهان اول باشد. به طور مثال برای کشوری چون افغانستان که از طرفی در حال تجربه ، مشق و تمرین دموکراسی است و از جانبی آزادی بیان نو پای آن که بزرگترین دستاورد ملت در سیزده سال گذشته می باشد، در معرض خطر قرار دارد، هر آنچه که توجه عموم را به وضعیت آزادی بیان جلب نماید، میتواند موثر باشد.
امروز بیش از هر زمان دیگری خشونت ها علیه خبرنگاران در افغانستان افزایش یافته است.امروز بیش از هر زمان دیگری رسانه های افغانستان به خاطر مسائل مالی در معرض سقوط قرار دارند و بلاخره امروز بیش از هر زمان دیگری موانعی چون افراط گرایی بر سر راه آزادی بیان قد علم کرده اند. در چنین وضعیتی افغانستان نیاز دارد تا از هر وسیله ای برای جلب توجه دولت، مردم و بخصوص جامعه جهانی استفاده نماید تا بتواند از این نهال نوپای آزادی بیان محافظت نماید.
و از آنجا که چنین روزهایی مانند سوم می وجهه بین المللی دارد،بهترین فرصت است تا هرچه بیشتر و بهتر وضعیت رسانه ها، آزادی بیان و امنیت خبرنگاران را به جامعه جهانی تشریح کرد و از آنها طلب حمایت نمود. و از آنجا که آزادی بیان کنونی در افغانستان را میتوان دستاورد جامعه جهانی نیز دانست، بنابر این جامعه جهانی نیز خود را مکلف به حفاظت از این دستاورد میداند و مسلما حمایت شان را دریغ نخواهند کرد.
یکی دیگر از اهداف نامگذاری این روز این است تا به دولتها و نهادهای قدرت یاد آوری نماید که باید از اساسات آزادی مطبوعات به عنوان حق مسلم ملت ها دفاع نمایند و خود را ملزم به متابعت از آن بدانند.به دولت یاد آوری نمود که دموکراسی بدون آزادی بیان هیچ مفهومی ندارد و هرگز محقق نمیشود.
بزرگداشت از چنین روزهایی فرصت این را نیز مساعد میسازد تا به زورمندان ، شورشیان و سایر کسانی که به عنوان مانع در برابر آزادی بیان در افغانستان هستند، یاد آوری نمود که نیمتوان ملت را از حق مسلم شان محروم کرد.
همچنان با استفاده از برنامه های تدارک دیده شده در چنین روزهایی میتوان مردم را نیز متوجه اهمیت بالای آزادی مطبوعات در یک زندگی مدرن و متمدن کرد. به آنها یادآوری نمود که دانستن واقعیت ها ، بیان آزاد و گردش آزاد اطلاعات حق مسلم آنها است که باید با چنگ و دندان از آن محافظت نمایند و اجازه ندهند تا کسی آنها را از داشتن این حق محروم نماید.
و در آخر چنین روزهایی اند که یاد و خاطره تمامی خبرنگارانی که جان شان را در راه دانستن و آگاهی مردم افغانستان از دست داده اند را زنده میکند تا ملت یاد شان را گرامی بدارند.
