وزارت اطلاعات و فرهنگ را قربانی سیاست نکنید

علی یعقوبی
25 جدی 1393

کابل، افغانستان: در حال حاضر که رهبران دو تیم شریک در حکومت ائتلافی در حال چانه زنی برای تعیین و معرفی وزرای کابینه اند، این نگرانی وجود دارد که شایسته سالاری قربانی سیاست و معامله گری گردد. هر چند که انتخاب هر یک از وزرا در سرنوشت سیاسی و اجتماعی چند سال آینده میتواند تاثیرگذار باشد، اما به طور مستقیم و مشخص برای اهل رسانه وزارت اطلاعات و فرهنگ از اهمیت  ویژه ای برخوردار است.


آقای اشرف غنی و داکتر عبدالله که در این روزها در حال تعیین و معرفی افراد به عنوان وزیر در کابینه آینده افغانستان هستند باید در نظر داشته باشند که نباید بر سر ارزش های اساسی  معامله ای صورت گیرد. باید در نظر داشته باشند که وزارت اطلاعات و فرهنگ را به کسی بسپارند که از دید جامعه فرهنگی و رسانه ای افغانستان و جامعه بین المللی دارای صلاحیت و اعتبار لازم باشد.


آنها باید به یاد داشته باشند که پای تعهد نامه ای را امضا کرده اند که آنها را ملزم میسازد تا از هر گونه معامله بر سر ارزش های اساسی فرهنگی و آزادی بیان خود داری نمایند.باید به یاد داشته باشند که مردم و جامعه مدنی و رسانه ای افغانستان منتظرند تا تک تک ماده های این تعهد نامه در زودترین زمان ممکن اجرا گردد. اولین گام مهم عملی که میتواند میزان پایبندی این دو رهبر را در رابطه با این تعهد نامه  نشان دهد ،تعیین وزیر اطلاعات و فرهنگ است.


اگر چه در طول این مدت کوتاهی که از ریاست جمهوری آقای اشرف غنی میگذرد،وی نسبت به رسانه ها و آزادی بیان عملکرد مثبتی از خود نشان داده است.اما همچنان جامعه منتظر واکنش های بنیادین  و عملی حکومت در این رابطه است.


وزرای فرهنگ در حکومت آقای کرزی نشان دادند که افراد منفعل و ضعیف و کسانی که از دید جامعه رسانه ای و و فرهنگی دارای صلاحیت لازم برای این وزارت خانه نیستند،نمیتوانند امور مهم مربوط به این وزارت خانه را پیش ببرند.در طول سیزده سال گذشته وزارت اطلاعات و فرهنگ عملا نشان داد که نه تنها هیچ کار بنیادینی را در  راستای ارتقاء فرهنگ و آزادی بیان نتوانست انجام دهد؛ که حتی در مواردی خلاف این جهت نیز حرکت کرد.


وزیر اطلاعات و فرهنگ باید ضمن داشتن تحصیلات اکادمیک، به آزادی بیان باور کامل داشته باشد. وجود فردی که در خلوت آزادی بیان را “ گپ مفت “ بداند در این پست  فاجعه بار خواهد بود.باید به ارزش های برخاسته از مردم سالاری پایبند باشد.  حداقل در این وزارتخانه سیاست نکند.به مشکلات کنونی جامعه فرهنگی و رسانه ای واقف باشد و برای حل این مشکلات راهکار داشته باشد.تنها سابقه نیک فرهنگی وی است که میتواند صلاحیت وی را از جانب فرهنگیان کشور و جامعه جهانی تایید کند.


در حال حاضر افغانستان در مرحله بسیار حساس و شکننده ایست. دشمنان آزادی بیان در لباس های متفاوت در پی فرصت ضربه زدن به این دستاورد هستند. آمار خشونت علیه خبرنگاران به حد نگران کننده ای بالا است. رسانه های مستقل اشد نیاز به همکاری و پشتیبانی دارند تا به حیات خود ادامه دهند بخصوص در موقعیت کنونی که حمایت های مالی جامعه بین المللی سیر نزولی خود را سپری میکند.  و از همه مهمتر جنگ تبلیغاتی دشمنان مردم افغانستان به شدت علیه مردم جریان دارد. اینها همه نیاز به توجه جدی دارد. توجهی که باید از سوی حکومت صورت بگیرد و رابط مستقیم و نماینده حکومت در این زمینه نیز وزارت اطلاعات و فرهنگ است.


بنابر این از هر دو رهبر که بر اساس توافقات سیاسی در حال تقسیم وزارت خانه ها بین همدیگر اند،توقع میرود که این وزارت را و ارزش های بزرگی که در حیطه کاری این وزارتخانه است را قربانی سیاست نکنند.و به یاد داشته باشند که پایبندی به تعهد نامه ای که امضا کرده اند، بدون داشتن وزیر با تدبیر ، صالح ، فرهنگی  و شجاع امکان پذیر نیست.